မင္းရယ္ ငါရယ္
ကာရံတူတည္ေဆာက္ထားတဲ့ ဒီကမာၻႀကီးထဲမွာေပ့ါ . . . . .
လူထူထူ အၾကည့္စိမ္းေတြမ်ားတဲ့
ေန႔အလင္းထုေတြေအာက္မွာ
တည္ေဆာက္ထားတဲ့ ခံယူခ်က္ေတြ
ခုိင္မာေနလုိက္ပံုမ်ား
မာလြန္းတဲ့ ေက်ာက္ေဆာင္ေတာင္
အရံႈးေပးေလာက္ရဲ႕
အစီအစဥ္မက်တဲ့ ရက္စြဲေတြၾကားမွာ
(ငါတုိ႔) သ႑ာန္တူစီးေမ်ာေနၾကရင္း
အခုဆုိ ကကြက္ေတြ လွပလာခဲ့ေပ့ါ
ဘယ္ခါ မေမာႏုိင္ပါဘူးေလ . . . . .
တစ္ခါတစ္ေလမွာ တစ္ေယာက္တည္းရွိတုိင္း . . . . .
၀ုိးတ၀ါးအေမွာင္ထု ပိန္းပိတ္ေအာင္ရွိတဲ့
ညဥ့္နက္နက္ေတြမွာ
ကာရံမထားတဲ့ အလြမ္းေတြ
ေျပးလႊားေနၾကပံုမ်ား
ဖုိးေရႊလမင္းေတာင္
ထုိင္ေငးေနရရဲ႕
အလီလီသြားေနတဲ့ နာရီလက္တံေတြၾကားမွာ
(ငါတုိ႔) အံႀံကိတ္ခံ နာက်င္ေနရင္း
အခုဆို အေတာ္ခံႏုိင္ရည္ရွိလာေပ့ါ
ဘယ္ခါ မေပ်ာက္ပ်က္ပါဘူးေလ . . . . .
ဒါေပမယ့္လည္း . . . . .
တိမ္ပန္းခ်ီေတြေဖြးေဖြးလႈပ္ေနတဲ့
ညေနခင္းေတြမွာ
အနားသတ္မထားတဲ့ ခ်စ္ျခင္းေတြ
ျပန္႔ႀကဲေနၾကပံုမ်ား
အိပ္တန္းတက္ငွက္ေတြကေတာင္
ေရွာင္ေျပးေနရရဲ႕
တေရြ႕ေရြ႕ေျပာင္းေနတဲ့ သကၠရာဇ္ေတြၾကားမွာ
(ငါတုိ႔) အလုိက္သင့္စီးေမ်ာေနရင္း
အခုဆုိ အေတာ္ခရီးေရာက္လာခဲ့ပါေပ့ါ
ဘယ္ခါ မေမ့ႏုိင္ပါဘူးေလ . . . . .
No comments:
Post a Comment